Türkiye işçi sınıfı tarihinde eylemlilik dalgasının yükseldiği dönemler vardır. Bunlardan biri, 1968-1970 dönemidir. Bu dönemin zirvesi de, 15-16 Haziran 1970 eylemidir. Bu eylem anılırken yapılması gereken, işçilerin davranışlarına ilişkin ipuçlarını yakalamaya çalışmaktır. Eylemin niçin yapıldığı, nasıl yapıldığı ve sonuçları/etkileri objektif ve bilimsel bir yaklaşımla incelenmeden eylemlere övgüler düzmenin, yazanları ve okuyanları biraz heyecanlandırmanın dışında bir yararı yoktur.

1968-1970 eylemleri ve 15-16 Haziran eyleminin öncelikli özelliği, özel sektör işçilerinin eylemi olmasıdır. İstanbul ve İzmit’te kamu fabrikalarında çalışan onbinlerce işçi bu eyleme katılmadı. Memurlar da bu eyleme karşı duyarsız kaldı. Kamu kesimi işçilerinin durumu, 1964 yılından itibaren imzalanan toplu iş sözleşmeleri nedeniyle, iyileşmişti. Devlet memurlarının en mücadeleci kesimi olan öğretmenler de, 16-19 Aralık 1969 günleri gerçekleştirdikleri “Büyük Öğretmen Boykotu”nun (tarihimizdeki ilk genel grevin) yorgunluğunu yaşıyordu. Ayrıca onların da aylıklarında 1970 yılında önemli bir artış gerçekleştirilmişti. Buna karşılık, 1989 Bahar Eylemleri kamu ...